الثمن الدنيا دى عمله زى السوبر ماركت تدخل تلاقى كل حاجه كل ما تشتهى نفسك من عصائر فواكه خضروات لحوم حلويات تدخل تاخد الى انتا عايزه لحمه فراخ خضار فاكها يعنى كل حاجه بس لما تطلع لزم تعدى قدام الكاشير يا حلو لزم تدفع يا مش هتاخد اهى الدنيا كده خد الى انتا عايزه والى تشتهى نفسك لكن لزم تعرف انك ها تدفع فى الاخر وانتا بتختار تخلى اختياراتك محدوده او محسوبه علشان لما تيجى تدفع تكون فتورتك كبيره
بدايه الفصل
قومت خدت دش وقعدت فى المياه سخنه قعدت فى البانيو شويه بفكر بعد كده قومت لبست بيجامه وكلمت المكتب عرفتهم انى مش رايح النهارده نزلت تحت لقيت على ولميتا قعدين تحت بيلعبه وليليان قعده
انا : صباح الخير يا لولي
ليليان : صباح الخير يا علي
انا : فين امك وسندي
ليليان : نزلت مع سندي
انا : طيب فين روميو بتاعك
ليليان : روميو مين
انا : ابراهيم بيه فين انا اتكلمت معاه امبارح
ليليان : وانتا اتكلمت معاه ليه يعنى فى حاجه
انا : ايوه فيه انتى ناسيه انتى بالنسبه ليا بنتى مش بنت مراتي
ليليان : (اتكسفت ايوه انا بعملها كده بس عمرى ما قولتها) ماشى يا علي
انا : (خدتها فى خضنى وبست راسها) مبسوطه معاه
ليليان : يعني
انا : يعنى ايه يكون مزعلك اعلقه
ليليان : لا بس إبراهيم عليه حركات مش حلوه خالص
انا : زى ايه يعني
ليليان : انتا عارف ابراهيم شاب قمر غير كده بقى مهتم بنفسه جدا ولبق
انا : فين المشكله انتى عامله تعكسى فى الواد وانا قاعد
ليليان : البنات كل يوم القيه مع واحده مش علاقه بس القعده يعنى مش لطيفه خالص
انا : يعنى ايه غيره يعني
ليليان : لو عليه هو لا عادى جدا هو محترم جدا والتعامل عادى جدا زى اخواته بس بقى البنات لا يعنى كل واحده مش شايفه كده
انا : طيب المهم هو مش هما انتى تقدرى تتكلمى معاه وتعرفيه انه مش ها ينفع وانتى غيرانه عادى جدا لكن البنات لو عرفه انك غيرانه يعنى انتى مش ثابته ليه يعنى سهل يخدوه منك فهمتى وبعدين مش عيب تقولى انك غيرانه لا على فكره دى حاجه حلوه
ليليان : حلوه فى ايه انى ضعيفه قدامه
انا : ايوه الراجل يحب احيانن الست تكون ضعيفه وده مش مشكله ده حب
ليليان : منك نستفيد يا علي
احنا قعدين لقيت سندى ومنى دخلين وبيدحكه
انا : كنتم فين يا هوانم
منى : كان بنجيب فساتين
انا : فساتين ليه
منى : علشان الحفل بتاعت صافى بنت فريد
انا : لا مفيش حفلات
سندى : لا يا على انا عايزه اتفسح اسهر نخرج زى زمان انتا بقيت شغول قوي
منى : ايوه وافق
انا : طيب ماشي
منى : يله يا لولى علشان نجهز
ليليان : ها لا روحه انتو انا النهارده مش فاضيه
منى : عندك ايه يعني
ليليان : مش فاضيه ومش مستعده اروح عادي
انا : سبوها براحتها
طلعت منى وسندى يلبسه وانا قعدت شويه جيه راضى وابراهيم وفرح نزلت وقعدنا نفطر على السفره
انا : بقولك ايه يا راضى انا عايزك تنزل شغل
راضى : شغل!!!!! شغل ايه
انا : عايزك تنزل مكتب ماهر دياب المحامي
راضى : ماهر دياب مره واحده ازي
انا : انتا تعرفه
راضى : طبعاً ماهر دياب دكتور فى الجامعه عندى وبعدين ده كارثه فى القانون
انا : انا باه عايزك تدرب عند الكارثه دى وتتعلم منه
راضى : بس انا عايز ادخل نيابه
انا : ماشى نفترض نيابه مجتش ومدخلتش
راضى : ليه بس هو انا نقصنى حاجه
انا : لا بس انتا لزم يكون عندك خطه وخطه احتياطى وخطه احتياطى لى الاحتياطى يعنى مش عايزك تشتغل شؤون قانونيه فى شركه او مصنع فى اى حته فى العالم لا عايزك فى المحكمه يا وكيل نيابه يا محامى محامى عايزه شغل شويه ماشي
راضى : هو وجه نظر برضه
انا : وانتا بقى يا ابراهيم عايزك فى حاجه مهمه
ابراهيم : ايه هيا
انا : انا عايز ارجع افتح المطعم بتاعى تانى وعايزك تمسكه
ابراهيم : بس انا مش بفهم فى مجال المطاعم ده
انا : بص اى مطعم كويس لزم يكون اكله كويس والخدمه فيه كويسه ولزم يكون مألوف
ابراهيم : مألوف ازى يعني
انا : يعنى لزم يحسه انهم مش فى مكان غريب لا مكان عادى زى بيته علشان يقعد ياكل ميكونش فى حساسيه او احراج
ابراهيم : تمام يا علي
انا : بكره الصبح تقعد مع مهندس الديكور هو معاه امر انه يخلص كل حاجه بسرعه يعنى على اخر الاسبوع المطعم يتفتح
ابراهيم : ماشي
ليليان : ايه مفيش شغل ليا انا وفرح
انا : مفيش ستات فى العيله تنزل شغل احنا عيله متعصبه يعنى مفيش شغل فهمه
فرح :طيب انا بدرس طب ليه يعنى كنت دخلت اى حاجه وخلاص
انا : طيب اسمعى انتى وهيا واحد بتدرس اعلام والتانيه فى طب كل واحده بعد ما تتخرج تنزل عادى شغل يعنى انتى فى المستشفى وليليان فى قناه تلفزيون
فرح : ماشى يا علي
خلصنا فطار وانا قعدت معاهم لحد الغدي
فى مشهد اخر
الصعيد بيت العيله كلهم قعدين
عماد : بابا
مصطفى : خير يا حبيبي
عماد : انا بستغل وجود الكل وعايز اكلمك فى حاجه مهم
مصطفى : ايه هيا
عماد : انا عايز اخطب
جيهان : (ضربت زغروته حلوه) يا الف نهار ابيض
محمود : عايز تخطب يا عيل
امى : عيل ايه بقى ده راجل ملو هدومه كلها سنه ويتخرج
حياه : الف مبروك يا عماد بس مين العروسه بقي
عماد : وحده صحبتى فى الجامعه
مصطفى : مين دى بقي
عماد : دى حسناء اتعرفت عليها هناك هى إسكندرانية وكانت شغاله معايا فى الكافيه
جيهان : (طبعا سمعت كلمه شغاله فى كافيه وقلبت) نعم يا روح امك كافيه ايه
عماد : فى ايه يا ماما
جيهان :فى انك اتجنينت ولزم تعقل
امى : (بهدوء) سيبك منها يا عماد قولى ابوها شغال ايه
عماد : ابوها موظف فى الضرايب وامها ست بيت
امى :طيب يا حبيبى انتا ايه خلك تفكر فيها
عماد : بحبها
جيهان : حب ايه دى طمعانا فيك
عماد : لا طبعا دى بتحبنى وانا لسه شغال جرسون فى المطعم لا عرفه انا مين وله ابن مين وله من عيله ايه وله عندى ايه دى اتصدمت لما لقتنى راكب عربيه انا لما سألتها عايزه مهر كام وله مأخر وله شبكه عارفه قالت ايه
مصطفى : قالت ايه
عماد : مهر مش اكتر من عشرين الف ولو مش ها ينفع ممكن اخلى بابا ينزله شويه والمأخر قالت زيه بس ده مش ها تقدر تتكلم فيه مع ابوها الشبكه قالت خاتم ومحبس بس مش اكتر قولت ليها هنعيش فى قصر الصمدى فى الصعيد قالت اى حته لو عشه انا اعيش مع جوزى فى اى حته مهما كانت
جيهان : دى بس شويه حنيه علشان تجر رجلك بس
عماد : طيب انتى عايزه ايه اتجوز منين
جيهان : من العيله
عماد : عيله اهههه طيب اقل جوازه من العيله عايزه مهر مش اقل من مليون جنيه ليه غير مأخر كبير جدا علشان متعرفش تطلق وغير الشبكه عايزه المظ و سولتير فى جواز العيله مش عريس وعروسه لا ده اتنين ولاد عم بنسبه بعض
جيهان :وماله واحش فى ايه
عماد :طبعاً واحش ليه اتجوز وحده ابوها جوزها ليا علشان الفلوس بتعته متطلعش بره العيله وابويا علشان مظهر العيله بس احلى حاجه فى جواز العيله انه بيربط العيله ببعضها بس لكن لى العريس والعروسة دى جوازه وخلاص مش اكتر
محمود : بص يا عماد انتا كلامك تقريباً صح لكن مش معنى الى انتا عايزه صح
عماد: لو السبب صح يبقى رد السبب صح
امى : طيب يا عماد لو ها تتجوز بره او جوه العيله سواء دى او غيرها يبقى لزم نفكر شويه مش ها نرد ونوافق كده مره واحده
عماد : يعني
امى : يعنى سبنا نفكر شويه تمام وتكون الدراسه بدات ولو فى حاجه ها تكون بعد التخرج ماشي
عماد : بس
امى : مفيش بس بعد التخرج قبل كده لا
جيهان : يعنى ايه بقي
امى : يعنى تحطى جزمه فى بوقك وتسكتى طول مانا بتلكم يابنت بهجت ماشي
جيهان : (سكتت وهى خايفه بس فى دماغها الشر)
امى : يله اطلع شوف اصحابك او اطلع فوق
عماد : اخلى السكه
امى : اسحب
طلع عماد
امى : مصطفى عايزه كل واحد فى العيله دى كلها لابس بدله ميرى يكون عنده اسم البنت دى هيا وابوها
محمود : بتفكرى فى ايه يا حجه
امى : لو هما كويسين خلاص لو وحشين خلاص لا
جيهان : طيب انتى شايفه انه ينفع
امى : لو كويسين خلاص وماله المهم واحده ترعاه وترعى بيته ده الاهم مش هى بنت مين وله من عيله ايه
حياه : ايوه يا غاده بس الاصل برضه
امى : الاصل ده مش فى اسم العيله وله املاكها لا المهم اصلهم فى المعامله اصلها فى احترام جوزها الاصل تربيه مش اسم
محمود : انا معاكي
فى مشهد اخر
سليم قاعد فى المكان بتاعه وراح ليه واحد اسمه البارون ده الى كان مشغل احمد
بارون : (دخل متنرفز وشايط على الآخر) هو فين يا سليم
سليم : (بدون اهتمام) هو مين
بارون : انتا عارف كويس (قعد وطلع مسدسه وحطه قدامه) انطق فين
سليم : (قفل الورق الى قدامه وخلع النضاره وبص فى النتيجه ورجع ضهره لى الكرسى ولع سيجاره) النهارده 2 فى شهر 2 انتا عارف بيكون فين النهارده
بارون : مش فى اسبانيا
سليم : ايوه النهارده هايكون فى متحف اللوفر الجناح الخاص لى دانتى (نحات وشاعر و رسام ايطالي)
بارون : (خد المسدس وحطه فى جيبه) لزم كل مره اهددك
سليم : (ابتسم) معلش بقى مش بتعلم اسمحلى اوصلك لى الباب انتا ضيفي
خده سليم وطلعه بره البارون لقى رجلته كلهم على الارض
سليم : بلاش تفكر انى القوه تمشى معايا انا انا غير كل اعضاء الجماعه (طرقع بصباعه والرجاله فتحت النار ورجاله البارون كلهم وقعه) ذنبهم فى رقبتك على فكره
المشهد الريسي
قاعد بعد ما لبست وبصيت فى الساعه كانت الساعه 9 وسندى ومنى فوق ولسه منزلوش حتى الغدى لا وانا قاعد حطت ايدى على خدى وشى فى وش لميتا
لميتا : ايه عمال تبص عليا بتعاكسنى وله ايه
انا : ايه يا بنت اللماضه دى انتى منين مستحيل تكونى من باريس
لميتا : فى حجات كتير اتغيرت
انا : جدا ايه يا فرح البنت بقى لسنها طويل قوى ليه كده ده انتى نسمه
فرح : انا عارف فجأه كده انا مره سبتها قدام روتانا سينما ومش عارفه بقى ايه الى حصل
انا : افلام السبكى بقى معلش فين الكللابب الى انا متجوزها دل
نزلت سندى ومنى مع بعض سندى لبسه فستان دهبى ليق على لون بشرتها الأحمر الجميل ومنى لبسه فستان ازرق غامق شويه ليق على البياض بتعها طبعاً كل ده طويل ومش مفتوح بس شكلهم يجنين
على : ايه يا بابا القطه كلت لسانك
منى : قصدك القطتين ايه يا حبيبي
انا : مفيش بس ايه الحلاوه دى كلها يله
اخدت الاتنين واتحركنا سبت امام فى البيت وخدت سامح وصلنا مكان الحفله عادى منعتهم من التصوير بره علشان مش بحب الصور دخلنا جوه مفيش صحافه مكان عادى جدا جالى فريد
فريد : على بيه شرفت يا باشا نورتني
انا : النور نورك يا فريد عامل ايه
فريد : انا تمام يا باشا اذيك يا منمن
انا : (مسكت ايده وهو بيسلم على مني) اسمها منى ماشي
فريد : (بص ليا وتوتر شويه) طبعا طبعاً اكيد حضرتك سندى هانم
سندى : اه انا
انا : دى مراتى الاوله سندي
منى : فين خلود وصافي
فريد : اهم هناك
منى :طيب احنا رايحين نسلم
كان فى اتنين وقفين على جنب واحد اسمه حازم ابو اليزيد و يوسف صفوان
يوسف : ايه ده منى وصلت اروح اسلم عليها
حازم : تروح فين اثبت
يوسف : فى ايه يا حازم ده حتى المره دى جيه من غير حراسه
حازم : منى الديب دلوقتى معاها الأقوى من الحراسه معاها على الصمدي
يوسف : على الصمدى الاسم ده مش غريب عليا
حازم : انتا الوحيد فى مصر مش عارف على الصمدى ده الى خلص من سما والغول وماك ورافى لوله الى عمله مع رافى مكناش ها نقدر ندخل حته سلاح واحده جوه مصر غير كده عمه كان وزير الداخلية عاصم الصمدي
يوسف : ايوه مصحباه يعني
حازم : مصحبه مين يابنى انتا تقلت فى الشرب وله ايه بقولك مراته من سنتين او ثلاثه
يوسف : اتجوزت واتلمت مني
حازم : لالالا نعقل كده على الصمدى لو حد دايقه عادى لكن لو مراته يقتله
يوسف : طيب اصبر واتفرج فريد جى به اهو
فريد : احب اعرفكم يا جماعه على بيه الصمدى ده حازم ابو اليزيد و يوسف صفوان
حازم : اهلا يا على بيه اتشرفنا يا فندم
انا: اهلا يا حازم بيه
يوسف : اهلا يا علي
انا : اهلا يا يوسف
فريد : يوسف يبقى صديقى من الطفوله وحازم بعد مرجعت مصر على طول
انا : انتا مجال شغلك ايه يا حازم
حازم : انا عندى معارض سيارات بستوردها من بره
انا : اه طيب دى التجاره الكسبانه فى مصر دلوقتي
حازم : لا كسبانه ايه الحمله بتاعت خليها تصدى دى خلتنا بدل ما نكسب 900% بقينا نكسب 150% بس
انا : لا يا راجل بتتعب ايه الخساره دى بس
حازم : حضرتك بتهزر بجد خساره
انا : الخساره فى التعود انتا اتعودت على مكسب معين لكن لو نزل وانتا برضه كسبان ها تحس انك خسران برضه اتعود على كده
فريد : بس انا سمعت انى الحمله دى قربت تخلص
انا : حتى لو خلصت يا فريد برضه الناس فهمت اللعبه فين وها تفضل تنكش ورها الشعب المصرى يحب ينكش
حازم : انتا ها تقولى دى بقت حاجه غريبه
يوسف : وانتا شغال فى ايه يا علي
انا : (استغربت اصل بيقولى على عادى واحنا مش اصحاب) فى السوق
يوسف : ايو بتلقت رزقك فين يعني
انا : فى الحديد
يوسف : مكان الغول
انا : (ابتسمت) لا مش مكانه انا الى شلته
دخلت سندى ومنى ومعاهم بنت كده صغيره شابه
منى : دى صافى يا علي
انا : صافى بنت فريد
فريد : ايوه بنتي
انا : يعنى انتا سايب القمر ده كله بره مصر ليه
صافى : (وشها احمر جدا وابتسمت) ميرسي
انا : انا دلوقتى عرفت مصر نورت ليه
فريد : ايه يا على بيه ميصحش كده البنت بقى وشها احمر
انا : هههههههه انتى مكسوف طيب يا ستى (ادتها علبه) مبروك رجوعك مصر
فريد : ملهوش لزمه التكاليف
انا : مفيش تعب وله حاجه اتفضلي
يوسف : ازيك يا منى عمله ايه
منى : (رد بقرف) كويسه
يوسف : ليه الاسلوب ده بس احنا اصحاب من زمان حتى بابا كان صديق العيله
منى : لا قصدك شغال عن العيله
يوسف : بس شيك فستانك طول عمرك حلوه
انا : (جبت منى ورايه وقفت قدامه) انتا بتعاكس مراتي
يوسف : لالا انا ببدى اعجابى بالفستان
انا : (قربت منه ومسكت رقبه من وره وميلتها عليا كلمته فى ودنه) انا معنديش استعداد اعمل مشكله النهارده بس عادي
يوسف : (زقني) انتا مجنون ازى تكلمنى كده
حازم : (سحب يوسف ومشى معاه)
انا : يله
سندى : يله
فريد : يا علي
انا : (مسكت ايده اسلم عليه) فريد انا اسف جدا لو الحركه دى عكرت صفو الحفله بس معلش عندى انا
فريد : لا وله حاجه
انا : استأذن فرصه سعيده يا صافى مبروك رجوعك
طلعت بره انا وسندى ومنى هما مشين قدام وانا وره وسامح فتح باب العربيه ولقيت يوسف من ورايه
يوسف : علي
انا : (وقفت وانا عطيه ظهري) لو لفيت ليك ها زعلك
يوسف : (شد اجزاء مسدس) ادينى سبب واحد يمنعنى اقتلك دلوقتي
انا : (فى نفس الوضع لسه مش باصص عليه) علشان متعرفش
يوسف : (حط المسدس بتاعه فى جنبه ولف ظهره) ها نتقابل
انا : (رحت لى سامح سحبت المسدس ولفيت ضربت الاتنين الحرس الى معاه وضربت طلقه فى كاس الخمره الى هو مسكه اتكسر رحت ليه والمسدس سخن حطيطه عند دلدوله ودنه) انا قولت لك جوه مش عايز اعمل مشاكل النهارده بس انتا غاوى (زقيته) روح يا روح امك
رجعت ركبت العربيه قدام مع سامح وسندى ومنى وره
منى : علي
انا : (شورت ليها تسكت) انتا بتجرى ليه يا سامح براحه
سامح : براحه ايه احنا لزم نوصل البيت بسرعه احنا معيناش حراسه وله مرافقه يعنى بطولنا
انا : طيب امشى بالراحه طيب ها تعمل حدثه
سامح : حدثه مش مهم الكارثه دى مهمه يوسف صفوان تاجر سلاح كبير واحنا لوحدنا
انا : سوق بالراحه لو مش عاجبك اسوق انا
سامح بص ليا بصه استغراب من برودى اصل يوسف كان سكران والى انا عملته لغبط حساباته هو طلع بره مش علشان يرخم بس لا يرخم ويعرف انا معايا قد ايه حراسه بس لما سكت فى الاول اطمن انى بطولى لكن لما رديت عليه اتوتر اكتر وبقت حساباته مش منطقيه وصلنا البيت ودخلت جوه على المكتب عدل وطلبت سامح
سامح : خير يا علي
انا : اسمع هو يوسف صفوان شغال فى السلاح مع مين
سامح : يوسف مش بيثق غير حازم وشغال معاه
انا : طيب عايزك تعرف مكان مخزن سلاح لى يوسف عايزك تاخد الرجاله تقشطه يعنى كل حاجه تتنقل لى مخزن تانى تبعنا وتشيع فى البلد كلها انى حل القصه دى عندى ماشي
سامح : بس
انا : بس ايه
سامح : يوسف صفوان تبع الجماعه
انا : مفيش كلام ده نفز وله مش عايز
سامح : لا مش كده بس لزم اعرفك برضه كل حاجه
انا : طيب نفز يله
طلع سامح وانا فضلت فى المكتب بفكر ونعست وانا قاعد لحد تانى يوم دخل سامح المكتب وصحاني
انا : عملت ايه
سامح :حصل
انا : طيب جهز الرجاله كلها ها نطلع بضعف الحراسه
سامح : اطلب فريق مسح
انا : لا يله
طلعت الاوضه بتعتى خدت دش وغيرت هدومى ونزلت تحت ركبت العربيات واتحركنا على معرض عربيات بتاع حازم دخلتنى السكرتيره لقيته قاعد بالبدله بتاعت امبارح ومتوتر ومولع سجاير وقهوه كتير جدا
انا : صباح الخير يا حازم
حازم : (استغرب جدا) على بيه اتفضل اتفضل شرفتنى يا باشا
انا : عامل ايه يا حازم
حازم : على بيه المشاكل الى بينك وبين يوسف بره عن الشغل البضاعه دى رايحه لناس كبيره وتقيله.
انا : بضاعه ايه
حازم : البضاعه الى اتخدت من مخازن الجبل ونزلت اسوان
انا : مش فاهم فهمني
حازم : (قعد) بص يا باشا انا ويوسف شركه فى شغل السلاح فى مصر وسمعت انى البضاعه الى ضاعت حلها عندك وعرفت انها نزلت اسوان وكلها كام ساعه وتعدى الحدود لحد السودان
انا : طيب اسمع (طلعت كتالوج فيه صوره عربيه) العربيه دى عندك
حازم : يا على بيه انا بكلمك فى حاجه مهمه
انا : بص بس عندك
حازم : (بص فى الصوره وهو مش عارف يفكر انا جى فى ايه وله ليه) ايوه عندي
انا : طيب (طلعت تلفونى وكلمت سامح) سامح فى سلاح اتسرق امبارح من مخازن فى ابو رواش ونزل اسوان وها يعدى الحدود السودانيه كمان كام ساعه عايزه ماشي
سامح : حصل
انا : بكره الصبح الحاجه تكون عندك وبلغ صحبك انا كنت اقدر اعدى السلاح الحدود واخسركم مبالغ كبيره غير شغلكم مع الشركه الى بتورد ليكم بس انا بقرص الودن وادى اختيار فهم صحبك لو قرب مينى تانى انا كفائه اهد المعبد على دماغه هو و التخين وبعدها اطلع ساليم عادي
حازم : (بص تحت) حاضر يا على بيه
انا : بلاش كلمه بيه دى انا مش بحبها اعتبرنى صديق (كتبت شيك) ده ثمن العربيه
حازم : طيب بما انى احنا اصحاب اقبلها هديه
انا : انا مش بقبل هدايا خالص تاخد الشك وله اشترى من بره وتبقى خسرتنى زبون بس مش صديق
حازم : تمام يا على تمام
خلصت معاه وخدت العربيه ورجعت البيت تانى واديت العربيه دى لى ليليان انا اخرت فى هديه ليها بس جبتها وطلعت الاوضه انام لقيت منى قعده
منى : على انا عايزه اتكلم معاك
انا : وانا عايز انام
منى : على انا فى حاجه مهمه عنى لزم تعرفها
انا : قصدك شغلك مع سما
منى : (وشها اصفر) ها
انا : منى انتى كنتى شغاله مع سما فى المخدرات كانت بدخل الشحنات بتعتها تبع شركه استراد الاسماك البحريه بتعتك وكنتى شغاله مع رافى وماك فى السلاح فى افريقيا وكانه يقبضه ماس وانتى توصليه لى احمد يبعته لى البارون منى انا عارف انك كنتى وسيط مهم فى العاب وسخه كتير بس بطلتى بعد ما اتجوزنا
منى : (بصه فى الارض) ولسه عندك استعداد تكمل معايا
انا :بصى يا منى فى الدور الى تحت فى ست وقفه فى المطبخ بتحضر الغدى ليا هى ام عيالى وامها طلعتنى مجنون عشر سنين ولسه مكمل معاها انا مليش دعوه انتى كنتى ايه زمان انا ليه دعوه انتى ايه دلوقتي
منى : طيب يا على فى حاجه حصلت كده
انا : قصدك زياره يوسف صفوان الى لسه ماشى من شويه بعد ما ابراهيم وراضى طردوه صح
منى : انتا عرفت ازي
انا : ده بيتى لو طلعت بره وابره دبت فى الارض بعرفها انتى متجوزه على الصمدى يعنى كل حاجه اعرفها
سبتها وغيرت لبسى ونمت
فى مشهد اخر
الشخص الغير معروف قاعد فى متخف اللوفر بليل والمتحف فاضى فى جناح دانتى قدام لوحه جميله جدا ورح ليه البارون
البارون : انتا عارف انا هنا من امبارح كل مره اعرف انك قدام اللوحه دى بالذات اشمعنا
شخص : (فضل باصص لى اللوحه (وصف اللوحه هى طويله جدا وفيها رسمه ناس كتير لونها اسود بى احنحه نزلين من السماء وعلى الارض فى ناس كتير بيضه ولبسها ابيض) انتا عارف معنى اللوحه دى ايه اللوحه دى رسمها دانتى بعد ما مراته ماتت كان بيعشقها جدا اغلب القصائد بتعته عن حبه ليها بس ماتت فا راح ليه واحد علشان يواسيه قله انى الى بيطلعه لى السماء دل ملايكه والى فى الارض دل بشر كان عنده بنت جميله شبه امها جدا رسم اللوحه دى وقال انى الارض هى الى فيها الملايكه والشياطين من السماء بعدها بنته ماتت عدل وهو كمان مات من الحزن
بارون : وايه المثير يعنى مش مهم
شخص : لا طبعاً مهم الشياطين مكنها على الارض مش فى السماء جى ليه يا بارون
بارون : عايزك ترجع شفرات التواصل مع ديمن درك ليا
شخص : طيب ارجعها ليه دى بتعتى انا وانتا سرقتها من ايطاليا يعنى مش بتعتك
بارون : انا لو مخدتش الى انا عايزه ها هد المبعد على دماغ الكل
شخص : اتفضل خد راحتك خالص مهما كان ده معبد بس اصله فى القلوب والى بيموت وعنده وريث مش بيموت غير جسمه
بارون : وانتا معندكش وريث
شخص : الهدف بتاعى مش ورث لى شخص ده ورث لى الفكره نفسها احنا فكره يا بارون مش بنموت احنا عيشين لحد النهايه
بارون :طيب انتو بقى تحضره حد يجى مكان على الصمدى علشان ها يموت قريب
شخص : عايز تجرب زى الى قبلك اتفضل بس ها تخسر يا بارون على هو مرسال الموت محدش ها يقدر يقف قدامه
بارون : اتفرج
شخص : (بص الى البارون دى اول مره يبص ليه او يدى كلامه اهتمام من ساعت مت قعد) تصدق دى ها تبقى مثيره اكتر من اللوحه دى انا نفسى من زمان اعرف انتا ها تنتهى ازي
مشهد من المستقبل
امام قاعد مع سامح بره القصر واحنا جوه فى حفله كبيره ومعايا كل العيله
سامح : بص كبايه قهوه على الرمل زى الى كنت بعملها ايام الخدمه فى الجبل
أمام : بس الريحه حلوه جدا قولى يا سامح انتا حابب الشغل ده
سامح : طبعا زمان لما كنت فى الخدمه كان العدو شكله ارهابى عايز يدخل الحدود (سامح كان فرقه تدخل سريع777) بس اكتشفت حاجه تانيه مع شغل الجماعه العدو الحقيقى هو لبس بدله وماسك سيجار وراكب عربيه اخر مودل وبتحكم فى قوت الناس الغلابه مش واضح زى زمان
امام : ادينا بنعمل الصح
وصل لى الاتنين رساله فى نفس الوقت
رساله امام : يجب حمايه على الصمدى بى اى تمن
رساله سامح: يجب اخلاء ساحه حرس على الصمدى لى تنفيز المتفق عليه
سامح طلع مسدس و امام استغرب بس طلع مسدسه سامح رفع المسدس فى وش امام و امام رفع مسدسه برضه
سامح : نفز
امام : نفز
كنتم مع الفصل الثالث من سلسله الفنجان٤ نلقاكم فى فصول اخري
يبتع………
