روحت من عند خالد ودخلت البيت نام صحيت الصبح على المنبه ورحت جبت سندى من البيت ورحنا الجامعه قعدنا فى الكافتيريا ومحمد جيه
محمد : ايه يا سندى صباح الخير
سندى : صباح الزفت على دماغك يا غبي
محمد : فى ايه يا بنتي
سندى : ايه الى عملته مع منة ده
انا : خلاص يا سندى حوار واتقفل
محمد : يا سندى انا معرفش انها نويه على كده نهائي
سندى : وانتا دماغك فين ها تفكيرك فين
محمد : موفق واتعلمت منه خلاص
سندى : يا ريت تكون اتعلمت فعلاً
محمد : لا خلاص اتعلمت
سندى : بقولك ايه انا دخله المحاضره
انا : بتاعت مين
سندى : احمد لطفي
انا : لا مش ناقصه صداع روحى انتي
سندى : طيب ادى دقنى لو فلحت
مشيت سندي
انا : بقولك ايه
محمد : (كان باصص على واحده) ايه يا معلم
انا : (ضربته بى رجلى فى رجله) ولى اظبت كده فى ايه
محمد : خير يا على عايز ايه
انا : اعمل حسابك طلعين اسكندريه كمان شويه
محمد : بجد ايوه بقى عايز اغير جو جدا
انا : لا يا روح امك احنا ريحين نجيب حاجه من المينا ورجعين
محمد : مينا؟؟؟؟؟؟ ليه
انا : ملكش دعوه جى وله
محمد : جي
فى مشهد اخر
امى وصلت الكفر باليل ودخلت محدش كان صاحى طلعت نامت وصيحت الصبح نزلت تفطر وهى قاعده على السفره نزل مصطفى وجيهان
جيهان : غاده جيتى امته
امى : امبارح باليل
جيهان :….. على السلامه يا قمر
امى : (بتكلم مصطفي) عملت ايه مع اخوك
مصطفى : مش عارف اعمل ايه ومش عارف ليه ممدوح مشى امبارح
امى : انا كلمته و رايحه ليه كمان شويه (وهى بتتكلم محمود نزل وماسك ايد حياه و بيدحكه) اهلاً صبحيه مباركه
محمود : صباح الفل يا حجه وصلتى امته
امى : (مسكه طبق على السفره وببتكلم بى غيظ) بارد وحيوان ومتخلف وها تضيع الكل
محمود : (بى حاول يهدى الدنيا مع امى راح ليها) ليه بس يا قمر
امى : (وشها فى وش محمود وهو مبتسم نفسها تضربه بالقلم على وشه بس مينفعش تصغره قدام الكل) مصطفى انتا ازى تخالى الاتنين يباته فى البيت مع بعض
مصطفى : ها عمل ايه الاتنين متجوزين امنعهم ازي
امى : محمود انتا كان ممكن امبارح تمسح سلسال محمد الصمدى مع وش الارض
محمود : (بى تكبر) ليه هو احنا قليلين فى البلد
امى : محمود انتا اتجوز واحده من وره ابوها انتا عارف انى احنا صعيده والكلام ده فى ددمم
محمود : طيب شورى عليا اعمل ايه انا بحبها عمرى ما حبيت حد غيرها وله ها تجوز حد غيرها وكل مره بتتكلمى معايا فيها بقولك نفس الكلام ومحدش اتحرك فى الموضوع ده كان لزم اعمل كده يا ها تضيع ميني
امى : وانتى يا حياه فى حاجه عايز تقوليها
حياه : (بصه فى الأرض مش عارف تقول ايه غير انها اترميت فى حضن امى وبتعيط جامد) انا بحبه يا خالتو
امى : (مش عارفه تعمل ايه غير انها طبطبت عليها) خلاص يا حياه الى حصل حصل خلاص مش ها نقدر نعمل حاجه بس انا ها تصرف
قعده يفطره
محمود : بقولك ايه يا غاده ها تعملى ايه مع علي
مصطفى : طبعاً ها ترفضى الجوازه دي
امى : تصدق يا مصطفى انا مشيه من هنا فى دماغى حاجه واحده انى ارفض بس لما شوفت البنت حسيت انى عايزه اعرفها فضول اعرف مين الى على ها يتحدى الكل علشانها اتكلمت معاه لقتها بنت طيبه جدا حسيت انى بظلمها لو جوزتها لى على بجد طيبه ومتعرفش حاجه يعنى فى نظرى جيهان او حياه بنات وعيه عرفه بتعمل ايه لكن دى مش عارفه حاجه خالص غير بقى امها والمشاكل الى علها ليها
جيهان : قصدك ايه يا غاده انا شريره
امى : لا مش شريره بس لو مصطفى زعلك تعرفى تاخدى حقك منه لكن على زعل سندى عرفه عملت ايه قعدت تعيط بس ولما سألتها قالت انا بى ايدى ايه اعمله بحبه ومقدرش ازعله وله ازعل منه
جيهان : (بصه فى الطبق بتعها) طيب
قعدت امى تفظر وشمت ريحه الغيره من نحيت سندى هى ايوه لسه مبقتش مرات على رسمى بس هى كانت مركز اهتمام الكل الانها مرات الكبير ودى حاجه مهمه جدا خلصت امى الاكل وطلعت لبست ونزلت
مصطفى : ريحه فين يا ماما
امى : رايحه اشوف ممدوح
مصطفى :طيب انا حى معاكى وها حرك معاكى الرجاله
امى : لا انا ها روح لوحدى ومن غير حراسه
مصطفى : لا طبعا
امى : مفيش لا انا رايحه لوحدى وده اخر كلام
سبتهم امى وطلعت بره تركب العربيه ومعاها السواق ميلت الاول على الارض وركبت راحت على بيت ممدوح وفتحت ليها خالتي
خالتى : (اول ما شافت امى خدتها بالحضن ادلهم مده مش بيشوفه بعض والمده دى ممكن تكون 20 سنه) وحشانى يا غاده
امى : (حضناها جامد) وانتى اكتر يا حنان هانت عليكى اختك الكبيره
خالتى : خالص يا حبيبتى بس انتى عارفه حكم القوي
امى : طيب ايه مش ها تدخلينى وله ايه
خالتى : ادخلي
دخلت جوه
امى : فين جوزك
خالتى : يا غاده ينفع الى عمله ابنك
امى : اكذبى وقولى انك مش فرحانه ليهم
خالتى : بس مش كده
امى : فين جوزك
ممدوح : (دخل عليهم) جيه ليه يا غاده مش خته الى انتو عايزنه خلاص
امى : لا مش كل حاجه
ممدوح : عايزه ايه تانى يا بنت العدوي
امى : اسمع يا ممدوح البنت ها ترجع هنا اسبوع وبعد كده نعمل ليهم فرح والناس كلها تعرف انهم اتجوزه
ممدوح : لا انا مش موافق ولو رجعت ها قتلها
امى : (بتدحك) هههههههه تقتلها ههههههههه متعرفش
ممدوح : لا اعرف وكنت اقدر اهد البيت امبارح على الى فيه وله تكونى فكره الناس الى جابهم مصطفى يقدره يمنعوني
امى : (طلعت من جيبها زلطه صغيره) شايف يا ممدوح الزلطه دى مهما دوست عليها مش ها تعرف تكسرها اهو كده بيت محمد الصمدى مهما دوست عليه مش بيتكسر علشان ده بيت راجل وانتا عارف كده كويس الانه كان صحبك بص يا ممدوح بنتك دلوقتى بقت شيله اسم جوزها محمود محمد الصمدى وده اسم مش ها تعرف تكسره
ممدوح : انتى عارفه اقدر اقتلك فى ثانيه
امى : (رجعت بى ظهرها على الكرسي) متعرفش انا بنت يونس العدوى وانتا عارف كويس اسم العدوى فى مصر عامل ازى وجنب ده شيله اهم اسم محمد الصمدى وانتا عارف برضه انى شيل اسم زى ده مش بالسهل نهائى ممدوح فوق انا مش خايفه منك انا لو بخاف كان زمانى اخدت عيالى بعد موت ابوهم بعيد عن العيله والمشاكل بتعتها انا قعده اهو قدامك فى بيتك الى متحاوط بى رجالتك بس بقولك اهو قدام مراتك الى هى اختى مش ها تعرف تعمل معايا اى حاجه وكمان بنتك لما تيجى هنا مش ها تعرف تعمل معاها حاجه
ممدوح ; (ساكت و بى جز على سنانه)
امى : (قامت) شاطر السكوت علامة الرضا سلام
خالتى : طيب اشربى حاجه مشيه ليه
امى : (خدت خالتى فى حضنها) بكره يا حبيبتى هاجى ونشرب كلنا شربات محمود وحياه انا مشيه وهابعتها ليكى دلوقتى سلام
قعده يفطره
: بقولك ايه يا غاده ها تعملى ايه مع علي
مصطفى : طبعاً ها ترفضى الجوازه دي
امى : تصدق يا مصطفى انا مشيه من هنا فى دماغى حاجه واحده انى ارفض بس لما شوفت البنت حسيت انى عايزه اعرفها فضول اعرف مين الى على ها يتحدى الكل علشانها اتكلمت معاه لقتها بنت طيبه جدا حسيت انى بظلمها لو جوزتها لى على بجد طيبه ومتعرفش حاجه يعنى فى نظرى جيهان او حياه بنات وعيه عرفه بتعمل ايه لكن دى مش عارفه حاجه خالص غير بقى امها والمشاكل الى علها ليها
جيهان : قصدك ايه يا غاده انا شريره
امى : لا مش شريره بس لو مصطفى زعلك تعرفى تاخدى حقك منه لكن على زعل سندى عرفه عملت ايه قعدت تعيط بس ولما سألتها قالت انا بى ايدى ايه اعمله بحبه ومقدرش ازعله وله ازعل منه
جيهان : (بصه فى الطبق بتعها) طيب
قعدت امى تفظر وشمت ريحه الغيره من نحيت سندى هى ايوه لسه مبقتش مرات على رسمى بس هى كانت مركز اهتمام الكل الانها مرات الكبير ودى حاجه مهمه جدا خلصت امى الاكل وطلعت لبست ونزلت
مصطفى : ريحه فين يا ماما
امى : رايحه اشوف ممدوح
مصطفى :طيب انا حى معاكى وها حرك معاكى الرجاله
امى : لا انا ها روح لوحدى ومن غير حراسه
مصطفى : لا طبعا
امى : مفيش لا انا رايحه لوحدى وده اخر كلام
سبتهم امى وطلعت بره تركب العربيه ومعاها السواق ميلت الاول على الارض وركبت راحت على بيت ممدوح وفتحت ليها خالتي
خالتى : (اول ما شافت امى خدتها بالحضن ادلهم مده مش بيشوفه بعض والمده دى ممكن تكون 20 سنه) وحشانى يا غاده
امى : (حضناها جامد) وانتى اكتر يا حنان هانت عليكى اختك الكبيره
خالتى : خالص يا حبيبتى بس انتى عارفه حكم القوي
امى : طيب ايه مش ها تدخلينى وله ايه
خالتى : ادخلي
دخلت جوه
امى : فين جوزك
خالتى : يا غاده ينفع الى عمله ابنك
امى : اكذبى وقولى انك مش فرحانه ليهم
خالتى : بس مش كده
امى : فين جوزك
ممدوح : (دخل عليهم) جيه ليه يا غاده مش خته الى انتو عايزنه خلاص
امى : لا مش كل حاجه
ممدوح : عايزه ايه تانى يا بنت العدوي
امى : اسمع يا ممدوح البنت ها ترجع هنا اسبوع وبعد كده نعمل ليهم فرح والناس كلها تعرف انهم اتجوزه
ممدوح : لا انا مش موافق ولو رجعت ها قتلها
امى : (بتدحك) هههههههه تقتلها ههههههههه متعرفش
ممدوح : لا اعرف وكنت اقدر اهد البيت امبارح على الى فيه وله تكونى فكره الناس الى جابهم مصطفى يقدره يمنعوني
امى : (طلعت من جيبها زلطه صغيره) شايف يا ممدوح الزلطه دى مهما دوست عليها مش ها تعرف تكسرها اهو كده بيت محمد الصمدى مهما دوست عليه مش بيتكسر علشان ده بيت راجل وانتا عارف كده كويس الانه كان صحبك بص يا ممدوح بنتك دلوقتى بقت شيله اسم جوزها محمود محمد الصمدى وده اسم مش ها تعرف تكسره
ممدوح : انتى عارفه اقدر اقتلك فى ثانيه
امى : (رجعت بى ظهرها على الكرسي) متعرفش انا بنت يونس العدوى وانتا عارف كويس اسم العدوى فى مصر عامل ازى وجنب ده شيله اهم اسم محمد الصمدى وانتا عارف برضه انى شيل اسم زى ده مش بالسهل نهائى ممدوح فوق انا مش خايفه منك انا لو بخاف كان زمانى اخدت عيالى بعد موت ابوهم بعيد عن العيله والمشاكل بتعتها انا قعده اهو قدامك فى بيتك الى متحاوط بى رجالتك بس بقولك اهو قدام مراتك الى هى اختى مش ها تعرف تعمل معايا اى حاجه وكمان بنتك لما تيجى هنا مش ها تعرف تعمل معاها حاجه
ممدوح ; (ساكت و بى جز على سنانه)
امى : (قامت) شاطر السكوت علامة الرضا سلام
خالتى : طيب اشربى حاجه مشيه ليه
امى : (خدت خالتى فى حضنها) بكره يا حبيبتى هاجى ونشرب كلنا شربات محمود وحياه انا مشيه وهابعتها ليكى دلوقتى سلام
طلعت امى وهى منتصره اسد يله فى ايه شابح ماشى ومحدش قادر عليه وصلت البيت لقت عمى بهجت وعاصم هناك
امى : حج بهجت منورنا
بهجت : جرى ايه يا ام مصطفى ايه الى سمعته ده
امى : (بى ابتسامه) سمعت ايه بالضبط
بهجت : سمعت عن حياه ومحمود والى حصل قدام البيت امبارح وسمعت عن على والبت الى يعرفها
امى : لو على قصه حياه ومحمود فا دى خلصانه من زمان الاتنين بيحبه بعض ولو موضوع على فا ده خلصته امبارح
بهجت : ازى يا حجه مترجعيش لينا
امى : اعمل ايه الى حصل و لو قعدنا نفكر ونقرر ها ناخد وقت ومفيش حل ها نوصل ليه ها يكون سلمى لى الطرفين
بهجت : طيب ده ومحمود وعلى بقي
امى : انا بتكلم عن على قصه محمود دى خلصانه لكن على هو الى مشكله وراكب دماغه علشان يتجوز البنت دي
عاصم : (بى حماس) راكب دماغه تتكسر
امى : لالا يا عاصم بيه مش مع على الكلام ده وانتو عرفين كده كويس لما حط حاجه فى دماغه نفزها
بهجت : (بى هدوء) طيب اتكلم معاه انا انتى عارفه انا قريب منه
امى : مش ها يوفق
عاصم : يبقى الى انا قولت ليه قبل ما نيجى صح
بهجت : (بص لى عاصم وبص لى امى واتكلم بى صوت واطي) طيب هو غلط معاها وعايز يصلح غلطته طيب
عاصم: ملهوش لزم الجواز احنا ممكن ندفع لهم فلوس وخلاص
امى : ام (فكرت شويه) طيب يا جماعه على مغلطش معاها على حبها وانا اتكلمت معاها وعرفت كمان انها بتحبه جداً
عاصم : (بى عصبيه) يبقى الشرموطه عرفت تاكل دماغك انتى كمان يا غاده
امى : (بصت لى السبحه الى فى ايدها وكانت بتاعت ابويا وردت بى هدوء) بص يا سيادة اللواء اولاً مينفعش تقول كلمه زى دى فى بيت اخوك احترمه شويه ثانين الى بتتكلم عنها دى دلوقتى بتقولى يا ماما مش غاده وله طنط علشان انا اعتبرتها زى بنتى ثالثاً بقى وده الاهم انا غاده العدوى عارف يعنى ايه غاده العدوى يعنى محدش يعرف يأكل دماغى ولما تكلمنى تقولى الحجه غاده لو ام مصطفى والحد الى بنا ده تفضل حاطه لحد ما نموت
بهجت : (بى حاول يهدى الدنيا شويه) جرى ايه يا عاصم الحجه طول عمرها وسطينا عمر حد عرف يأثر على قرارها طول عمره محسوب وبعدين يا حجه عاصم مش قصده
امى : (بى عقلانية) ماشى يا حج بهجت بس ابنكم حط العقده فى المنشار عايزينه يخلص قصه العمديه يبقى يتجوز سندي
بهجت : يعنى هو قال كده وصل لى حاجه يعني
امى : على مش ها يقعد ويساوم غير لما يكون واصل لى حاجه
بهجت : طيب يا حجه نستأذن احنا
طلعت بهجت وعاصم بره البيت
بهجت : ايه الى انتا قولت ده انتا مجنون
عاصم : (بى عصبيه) بهجت انتا الى متعرفش شكل ساره دلوقتى عامل ازي
بهجت : فاكر يا عاصم لما على قال انى عايز يدخل جامعه فى القاهره سعتها انتا قولت خلاص الواد سافر ياخد الشهاده ويرجه يخطب البنت واخلص من همها صح
عاصم : صح
بهجت : سعتها انا رديت عليك وقولت ليك انسى على ها يشوف وحده عنده فى الجامعه ويتجوزها صح وله غلط
عاصم : كان عندى امل وبعدين انتا عارف نظام العيله
بهجت : ههههههه ومن امته على بيسمع كلام حد وله العيله وله النظام طول عمره مشكله وخارج عن النظام والقانون
عاصم : يعنى اقول ايه لى البنت الى فى البيت دي
بهجت : طيب انا عندى حل انا جى معاك ونتكلم معاها ونفهمها
عاصم : طيب يله
المشهد الريسي
خلصت الجامعه وطلعت وصلت سندى وخدت محمد رحنا على اسكندريه عدل فى الطريق كلمنى واحد تبع اسلام ادانى الورق الى كان بى اسمى حتى العربيه بى اسمى رحت المينا وعديت البوابه دخل جوه لى مدير المينا اديته كرت فيه اسمي
عمر : (بص لى الكرت بتاعى بى ازدراء شديد) ايوه مين على الصمدي
انا : (بى ابتسامه) انا علي
عمر : (حط الكرت على جنب) وعايز ايه يا علي
انا : انا رحت على مكتب علشان اخلص الاجرائات عرفت انها لزم امضاء من حضرتك
عمر : (بى قرف) بكره بكرة
انا : بكره اشمعنا
عمر : انا مش ها مضى ورق النهارده اتفضل
انا : (بى استغراب اصل ازى مش ها يمضى ورق النهارده معنى كده مفيش حاجه ها تخرج من المينا) ازى يا فندم هو الورق فيه حاجه غلط
عمر : لا بس مش ها مضى والعربيه دى مش ها تخرج وقول لى بعتك على جثتى تخرج
انا لما لقيت الوضع كده قومت وطلعت بره المكتب انا ومحمد وعملت تلفون
انا : اسلام بيه
اسلام : ايه يا على خلصت
انا : لا بس عايز اعرف العربيه دى فيها ايه
اسلام : فيها الى فيها
انا : يعنى ايه
اسلام : يعنى العربيه تطلع تاخد الى انتا عايزه مش ها تطلع لا انا وله الى فوق مينى ها يعرف يخلص موضوع ها
انا : (بفكر فى مليون حاجه العربيه دى ممكن تكون فيها ايه مش عارف وشايف كل حاجه فكرت فيها ها تتهد قدامى وكل حاجه بتضيع) طيب
قفلت معاه وشوفت اوضه مكتوب جنبها كافتيريا دخلت جوه وقعدنا طلبنا قهوه ونزلها راجل كبير فى السن
راجل : ايه يا بشوات شكلكم مهموم
انا : مفيش هو المدير كده ديمن
راجل : كده ازى يعني
انا : رخم
راجل : لا يا باشه استاذ عمر طول عمره طيب ومحترم
انا : يا راجل يا طيب اتكلم براحتك احنا مش تبعه
راجل : (بص جنبه يمين وشمال) الصراحه هو رخم
انا : (بكلم محمد) وبعدين يا محمد بابى لو رجع من السفر والعربيه موصلتش لى اختى ها يزعلنى جداً
محمد : (بص ليا واستغرب بس ركب معايه فى الحوار) ها تعمل ايه يعنى اقل حاجه ها يقولها يعنى انت معرفش اعتمد عليك وانا مسافر (كلم الراجل) بقولك ايه يا راجل يا طيب متعرفش حد يطلعها لينا
انا : محمد انتا عارف انا مليش فى السكه دى انا رايح الحمام
قومت وسبتهم
محمد : ها يا راجل يا طيب
راجل : لا يا بيه انا مليش فى السكه دي
محمد : هو انا بقولك طلع شحنه كبيره دى عربيه واديك سمعت صحبى خيبه قوى وملهوش فى كده وبعدين ابوه ده راجل اعمال كبير قوى بيشتغل فى استراد الاسماك بس صعب جدا وممكن يعمل معاه مشكله كبيره وها نديك الى انتا عايزه
راجل : (بى حرقه شرف) لا يا بيه انا ميرضنيش الشب ده يتأذى فين الورق
محمد : (بى ابتسامه) اهو واحنا عنينا ليك
راجل : لا يا بيه منغير فلوس انا هاعملها ليكم محبه
محمد : تشكر يا راجل يا مجدع
راجل : استنونى بس فى الجراج وانا احصلكم
خد الراجل الورق وانا طلعت
انا : ها شربها
محمد : ايوه يله نروح الجراج
نزلنا استنينا وبعد ساعه لقيته جى نزله محمد
محمد : ها
راجل : حصل يا بيه اتفضل
محمد : (خد الورق ولف وشه) تسلم يا راجل يا مجدع
راجل : الشاى يا بيه
محمد : (لف ليه بى ابتسامه) انتا تأمر
راجل : تروح دلوقتى على عنوان قهوه تسأل على المعلم صابر تديله 50 الف جنيه
محمد : مش خصاره فيك
راجل : بس صحبك ها يقعد يستلم وانتا تروح
محمد : حصل
قعدت استلمت ومحمد راح البنك يجيب فلوس من حسابه وانا هديها ليه بعدين وصل الفلوس ورجع ليا وخدنا العربيه هو ساق عربيتى وانا سوقت اللامبورجينى كانت تحفه الصراحه وصلنا القاهره باليل ورحت المطعم كان اسلام منتظر رحتله لوحد من غير محمد
اسلام : (ساب الاجنده الى مسكها)…… على السلامه يا علي
انا : (بى برود بس جوايه غضب كبير)….. يسلمك
اسلام : ايه رايك فى سواقه اللامبورجيني
انا : تحفه بس عايز اعرف حاجه
اسلام : (بى ابتسامه) أسال
انا : العربيه دى فيها ايه
اسلام : (دحك) هههههههه وله اى حاجه
انا : اصل متحولش تقنعنى انك جيبها لى بنتك اصل لما دورت وراك عرفت انك معندكش بنات اصلا وبعدين لو جيبها لى بنتك بى تلفون تطلع
اسلام : دورت ورايه
انا : (بى برود) طبعا انتا لما قعدت هنا دورت ورايه كويس جدا وانا برضه اى حد مهمه يقعد عندى لزم ادور وره كويس
اسلام : (دحك) هههههههه شاطر يا على بس انا ها فهمك العربيه دى انا طلبها مخصوص علشان رأيس المينا الجديد انتا اكيد عارف انى عندى شركه استراد وتصدير فى الباطن والمدير الجيد شادد حيله شويه علشان كده طلبت العربيه دى اختبار ليه اشوف عنده لحد فين ولو واخد اوامر من حد ها يرفض فى الحاجه الصغيره قبل الكبيره انا خليتك تطلعها علشان اوصله رساله انى اقدر اعمل اى حاجه
انا : (ولعت سيجاره باخد نفس وجوايه نار انى كونت لعبه فى ايده) وبعدين
اسلام : (بى برود وابتسامه) وله قبلين (طلع ورقه وفتحها) دى صوره من قرار المحافظ النهارده بى تعين عمك عمده لى البلد بتعتكم بس لسه النتيجه مظهرتش رسمي
انا : وانا ايه يضمن ليا انها متتغيرش
اسلام : واغيرها ليه انا بلدكم دى مش مهمه بالنسبه ليا ومعنديش مصلحه فيها
انا : (اخدت الورقه) تمام (اديته المفتاح) العربيه وقفه بره المطعم
اسلام : عربيه ايه
انا : عربيتك
اسلام : العربيه بى اسمك وهديه مينى ليك انتا متعرفش انتا سعدتنى لى انهى حد
انا : (بى استغراب غطى على مشاعر الغضب) بس دى عربيه غاليه انا مش قد تمنها
اسلام : على بلاش تتعامل معايه على انى غبى او معرفكش عايز تقنعنى انى ثروه على الصمدى متكفيش يشترى عربيه زى دى (قام وشال البالطو بتاعه علشان سعتها كونا فى الشتا) سلام يا على انا ها قولك كلمه وبلاش تاخد بيها دلوقتى انتا ذكى وصدقتى قدام ها تكون حاجه كبيره سعتها انا الى هاجى ليك اطلب منك خدمه
مشى اسلام وزادت حيرتى جدا وتفكيرى يعتبر وقف جالى محمد
محمد : يابني
انا : (فوقت من السرح) ايه
محمد : عملت ايه
انا :كل خير بقلك ايه تعاله
دخلت المكتب وفتحت الخزنه طلعت منها 50 الف جنيه
انا : امسك
محمد : ايه دول
انا : الفلوس الى دفعتها النهارده
محمد : لا يا صحبى مش ها ينفع اخدها منك
انا : انتا ها تعيش فى الدور زمان ابوك عرف الموضوع ده وها يتصل بيك يولع فيك ويوقل 50 الف جنيه ليه يابن الكلب (كانت مبلغ فى 2010 برضه)
محمد : (لسه ها يتكلم تلفونه رن) ده بابا
انا : رد عليه وقوله على اخدهم مينى ورجعهم يله
طلعت بره المطعم علشان اروح لقيت بنت شكلها صغير ممكن 25 سنه
بنت : بولك ايه يا كابتن
انا : كابتن!!!!
بنت : ايوه كابتن متبصش كده
انا : (ابتسمت ليها) خير يا هانم
بنت : بقولك ايه هو المطعم ده فخم
انا : المطعم ده (شورت على المطعم) ايوه فخم
بنت : فخم فخم وله كوحيتي
انا : لا يا ستى فخم
بنت : يعنى مش عايزن موظفين
انا : بتسألى ليه
بنت : علشان اعشى فيه انتا بتهزر علشان اشتغل طبعاً
انا : مش عارف الصراحه
بنت : يا خبتك يا ابتهال يعنى ممكن يكونه مش عايزن
انا : انتى بتدورى على شغل
بنت : ايوه ده انا بلف على كعوب رجلى من الصبح هو البيه المدير جوه استسمحه يشغلنى اى حاجه
انا : طيب يا ابتهال المدير جوه
بنت : (بى استغراب) ابتهال؟؟؟؟؟ انتا عرفت اسمى مينى انتا بعتك رمضان
انا : (بى استغراب) رمضان مين
بنت : انتا عرفت اسمى منين
انا : انتى لسه قيله دلوقتي
بنت: ايوه صح معلش اصل انا تعبانه قوى من الصبح بلف على شغل ومكلتش اى حاجه
انا : طيب تعالى ادخلك لى المدير
خدتها وكان معاها شنطه ودخلتها المكتب وكان محمد قاعد ماسك التلفون قعدت على المكتب
ابتهال : (بى خضه) قوم بسرعه قوم لحسن المدير يشوفك ويرفدك
انا : (بصيت لى محمد ودحكنا) يابنتى انا المدير
ابتهال : (بى خضه اكبر) يا مصبتى انا اسفه يا بيه مكنش قصدي
انا : وله يهمك يا ابتهال هانم
ابتهال : يا حلاوه بقيت هانم ده انتا شكلك طيب.
انا : ماشى يا ست ابتهال انتى عايزه شغل
ابتهال : الصراحه ايوه
انا : انتى مينى يا ابتهال
ابتهال : من المنصوره يا بيه
انا : احسن ناس وبتعملى ايه هنا ومين رمضان ده
ابتهال : رمضان ده يبقى اخويه اصل انا جيه هربانه منه
انا : هربانه ليه عملتى ايه يا ابتهال
ابتهال : ابداً يا بيه اصل عايز يجوزنى لى واحد كبير فى السن عنده يجى 55 سنه غير كده متجوز اربعه كان ها يطلق وحده ويتجوزنى واخويه وافق
انا : واخوكى وافق ليه
ابتهال : عشان غنى واخنا فقره
انا : طيب يا ابتهال عندك كام سنه
ابتهال : عندى 20 سنه
انا : ياه ده انتى صغيره متعلمه
ابتهال : لحد اعدادى وبعرف اعد واقرى كويس واحسب كمان
انا : طيب يا ابتهال عندك حته تباتى فيها
ابتهال : ايوه يا بيه
انا : انتى بتحورى يا ابتهال انتى لسه وصله من بلدكم
ابتهال : وعرفت ازى يا بيه
انا : من الشنطه يا ذكيه
ابتهال : ايوه يا بيه بس انا ها تصرف هانزل فى سكن طالبات
انا : طيب يا ستى الوقت دلوقتى اتأخر انتى نامى هنا فى المكتب لحد الصبح
ابتهال : بجد يا بيه
انا : ايوه يا ستى واعتبرى نفسك اشتغلتى ايوه المكتب هنا مش قد كده بس معلش
ابتهال : لا يا بيه هو انا ها نهب ده هنا احسن من الشارع
انا : طيب الكانبه دى بتتقلب سرير نامى عليها وهابعت حد بى اكل لكى دلوقتى ماشي
ابتهال :….. يكرمك يا بيه….. يسترك زى ما سترت الولية…… ما يحوجك لى حد….. يغنيك ويكثر خيرك
انا : خلاص يا ابتهال يله يا محمد
طلعت انا محمد وفهمت حسن يعمل ايه يدخل ليها اكل وقبلها يخبط وطلعت بره المطعم ومحمد ساكت
انا : عايز تقول ايه يا محمد
محمد : ها لا مفيش
انا : هو انا مش عارفك ده انتا اخويا قول
محمد : مش خايف تسرقك
انا : لا طبعا خايف
محمد : طيب ليه من الاول
انا : عادى واجب وعملته وده الصح
محمد : صح ايه يابنى المطعم فيه خزنه يعنى ممكن تكون عايزه تسرق
انا : يابنى خالى عندك نيه كويسه لى الناس
محمد : نيه كويسه ده انتا مش بتثق فى حد
انا : بس بثق فيك وبديك الامان علشان انتا اخويا والى جوه دى الدنيا جت عليها قوى ومش عايزه حاجه غير انها تعيش بس وبعدين لما تسطر على وليه…. يسترها معاك يله سلام عايز اروح انام
مشيت وركبت العربيه الجديده كانت تحفه الصراحه ورحت على فيلاه قدمها حراسه كتير
حارس: انتا وافق هنا ليه
انا : عايز اقابل الهانم
حارس : وفى معاد
انا : لا بس قولها على الصمدى هى عرفه انى جي
حارس : (مد ايده على مسدسه تهديد مش اكتر) طيب استنى هنا
قعدت فى العربيه شويه وجالى دخلنى جوه ومعايا اتنين الحارس ده وبعد شويه واقف وظهرى لى السلم الداخلى وسمعتها صورت رجلها نزلها
فى مشهد اخر
البيت عند ممدوح ومعاه العيله كلها
ممدوح : خير يا عيله الصمدي
بهجت : اظن انتا عارف احنا جين ليه
ممدوح : احب اسمع
بهجت : طيب نكرر الكلام احنا جين نطلب ايد حياه لى محمود
ممدوح : احنا ها نكذب الاتنين متجوزين
علاء : (عمى برضه) ايوه بس لزم الناس تكون عرفه ودى زياره تحصيل حاصل
ممدوح : (بى جز على سنانه وايده مغلوله) ماشي
بهجت : طلباتك
ممدوح : طلبات ايه
بهجت : الأصول زى ما تحب تشرط لى بنتك
ممدوح : مفتكرش ها تقدره على طلباتي
امى : جرب
ممدوح : طيب…….. مهر…….. مأخر……… شبكه بس
امى : (لقت انها طالبات تعسيفيه جدا بس هو ملهوش مصلحه الجوازه تبظ بس عايز يحرق دمنا) ماشى موافقين
ممدوح : موافقين ماشي
امى : الفرح بعد يومين
ممدوح : ها تجهزه فى يومين.
بهجت : القاعه محجوزه فى اكبر فندق فى القاهره بكره نعمل الحنه وبعده نطلع على القاهره وثالث يوم نعمل الفرح
ممدوح : والدعوات
علاء : لا متقلقش اتوزعت واحنا بنتكلم دلوقتي
المشهد الرايسي
واقف وظهرى لى السلم الداخلى ونزلت سما
سما : عايز ايه يا علي
انا : جرى ايه يا دكتور دى اصول مقبله
سما : (بى نفاز صبر) عايز ايه يا علي
انا : انا جى اعرفك انى ها تجوز سندي
سما : وانا مالى انا بعدت عنها زى ما طلبت
انا : قصدك امرت انا امرتك تبعدى عنها بس بقولك انا ها تجوزها يبقى لزم تقعدى مع العيله بتعتى علشان يطلبه ايدها منك وها تفرحى ليها وتحضرى الفرح كمان
سما : انا مش فاضيه وعندى حجت مهمه الكم يوم دول
انا : تلغى كل حاجه عندك وتحضرى اوكي
سما : (بى تكبر) وايه يجبرنى انا ممكن اخفيك دلوقتي
انا : انتى عارف مشكلتك ايه يا حماتى انك ديمن فكره انى بخاف منك بس الاسف انتى واقفه وبينى وبينك رجاله بى سلاح فى بيتك وعلى ارضك بس برضه انتى خايفه وها تفضلى خايفه علشان عملتى حاجه غلط وانا عارفها وده مخليكى خايفه نصيحه من عيل من دور عيالك اسمى كلامى وكلمى ابو سندى وعرفيه سلام
طلعت من عند سما وانا منتصر عليها وكاسر شوكتها وهى تحت رجلى طلعت على البيت انام
فى مشهد اخر
شخص قاعد فى واحد من ميادين سان بترس بيرج بلد فى رسيا شخص غير معروف وهو قاعد سرحان رحله شخص تانى غير معروف
شخص2: انا لحد دلوقتى مش عارف ليه بتحب تيجى رسيا فى الوقت ده بالذات
شخص : علشان النهارده هو اطول يوم فى العالم كله يوم عباره 84 ساعه الشمس مش بتغير فيه
شخص2 : هى حاجه مثيره بس مرهقه
شخص : (لسه باصص قدامه لى السماء) كان نفسى كل الايام زى اليوم ده طويل علشان اعرف اعمل فيه حجت كتير جدا
شخص2: كويس انتا فى اليوم العادى بتعمل كتير مبالك لما يبقى اطول مع ذلك بتحب تاخد النهارده اجازه
شخص : جى ليه مش بعتك تيجى وتقطع عليا الاجازه بتعتي
شخص 2: اسلام دخل العربيه مصر واستلمها
شخص : (بى هدوء وره غضب زى البركان) دخل ازي
شخص2: مش ها يعجبك الى دخلها
شخص : جربني
شخص2: على محمد ابراهيم يونس اسماعيل الصمدى (ادله الكرت الى اديته لى رايس المينا)
شخص : (مسك الكرت وتأمله شويه) على الصمدى (حط الكرت فى جيبه) ابدأ تنفيز العمليه هيليوس
المشهد العام
على قدر يخلص من جبهات الحروب الى كانت قدامه حرب اخوه
حرب صحبه
حرب حبيبته
حرب البقاء علشان العيله
بس وهومش واخد باله بدأ حرب جديده مع جبهات جديده هو معندوش قدره يصد قدمها ها نعرف بعدين ايه الجبهات دى بس انا كا كاتب رخم مش ها عرفكم العمليه هيليوس دى غير فى اخر القصه
يتبع…….