رجع على البيت بتاعه وتانى يوم كان عند سندى تحت البيت وراحه الجامعه وهى مبهوره بى العربيه وصله ودخله جوه الكافتيريا قعده ورح محمد عندهم
محمد : صح الى سمعته ده
انا : سمعت ايه
محمد : محمود اخوك ها يتجوز
انا : ايوه
محمد : حياه صح
انا : طبعاً هو فى غيرها
محمد : تصدق فرح لى الاتنين بجد ليقين على بعض جدا
سندى : انتا اخوك ها يتجوز
انا : ايوه انتى جيه معايا
سندى : اجى فين
انا : الفرح
سندى : وده امته
انا : الحنه النهارده وبعد بكره الفرح هنا فى القاهره
سندى : (بى استغراب) انتا بتتكلم بجد
انا : ايوه انتى مندهشه ليه
سندى : علشان منسبه زى دى لزم اجهز ليها من بدرى اقل حاجه شهر
انا : شهر ليه هو فرحنا
سندى : لا لو فرحنا يبقى اجهزليه من سنه
انا : طيب يا ستى مش لزم يعنى كل التجهيزات دي
سندى : لا لزم
انا : طيب اسمعى اشترى فستان الفرح وخلاص مش لزم الحنه
سندى : طيب (قامت ورجعت قعدت تاني) بقولك ايه ممكن طلب
انا : اى حاجه انتى تأمري
سندى : ممكن مفتاح عربيتك (ابوها كان باع عربيتها كمان)
انا : (بى ابتسامه) بس كده دى حاجه بسيطه جدا خدى يا ستي
سندى : حبيبى يا على باي
مشيت سندى وانا باصص عليها وبدحك وسرحان فيها وفى جملها وفى رقتها وفي(طبعا فى واحد رخم جنبى لزم يفصلني)
محمد : وانتا ايه بقي
انا : (بصيت ليه بى قرف) عايز ايه من امي
محمد : (بى ابتسامه) مبسوط يا علي
انا : طبعاً مبسوط انا معايا كل حاجه صاحب جدع عيله كويسه وبتحبنى ومعايه حب حياتى ها عوز ايه تانى من الدنيا قولى انتا بقى مش ناوى تنسى منة
محمد : لا خلاص منة دى صفحه واتقفلت خلاص
انا : طيب ايه بقي
محمد : مش عارف انا بدور على الاستقرار دلوقتي
انا : طيب مين بقى الى عليها العين
محمد : (بى ابتسامه خلت وشه نور) بنت كده
انا : تعرفها
محمد : اكيد بس هى متعرفش انى بحبها
انا : مين دي
محمد : واحده كده
انا : طيب اوصفها
محمد : بنت كده زى الكتاب ما بيقول حاجه ملهاش وصف جميله محترمه بنت ناس
انا : معانا فى الجامعه
محمد : لا
انا : طيب ايه الى منعك روح كلمها
محمد : بعدين مش واقته
انا: ماشى يا عم محمد بقولك ايه انا رايح المطعم عايز حاجه
محمد : ها تسافر امته
انا : مش لما المجنونه دى تخلص الاول بعد كده نسافر سلام
محمد : سلام
مشيت من الجامعه ركبت تاكسى ورحت المطعم دخلت المكتب لقيته عادى مع انى راح وفى دماغى انه مبهدل من بيات ابتهال فيه قعد شويه وطلعت اقعد بره المكتب ولقيت ابتهال جيه عليا
ابتهال : (لبسه اليونى فورم ومبتسمه) صباح الخير يا بيه
انا : لا لو ها تشتغلى معانا يبقى بلاش بيه انا اسمى على من غير تكليف
ابتهال : (بى اندهاش) على كده من غير بيه لا ميصحش
انا : لا يصح قوليلى ارتحتى فى النوم مبارح
ابتهال : طبعا هو انا كونت احلم
انا : طيب يا ستى (بندمت على واحده شغاله معايه) سلوى سلوى تعالي
سلوى : صباح الخير يا علي
انا : صباح النور يا ستى قوليلى احنا معانا كام واحده بتشتغل من بره القاهره
سلوى : مفيش غيرى انا وسمر من دمياط وابتهال من المنصوره
انا : طيب انتى سكنه هنا فين
سلوى : انا وسمر فى بيت الطلبه
انا : طيب بقولك ايه خدى رأى سمر ولو موفقين اشوف ليكم شقه تقعده فيها انتو الثلاثه بدل البهدله فى بيت الطلبه
سلوى : اكيد سمر ها توافق
انا : طيب فى شقه جنب المطعم بتعتى هى فاضيه تقعد فيها النهارده
سلوى : بس الايجار فى المنطقه هنا اكيد غالي
انا : سلوى بلاش الكلام ده عيب احنا اخوات يله امشو
مشت سلوى وابتهال
ابتهال : هو ديمن كده
سلوى : قصدك مين
ابتهال : علي
سلوى : لا ده كده لا هو ديمن اطيب من كده فى العادى ممكن يوم يقفل فيه المطعم ويعزمنا كلنا نتغده مع بعض ويقعد يأكل معانا سعات يطلبنى انا او سمر او اى حد من الى شغلين معانا يقعد يتكلم معانا ويعرف مشكلنا ويحلها لينا
ابتهال : بس تصدقى واد مز وقمر يتأكل اكل
سلوى : لا حيلك رايحه فين ده مرتبط
ابتهال : (بى حسره نفس) بجد
سلوى : طبعا يا بنتى هو واحد زى على ها يقعد فاضى ليه بس بجد هو ايوه طيب وجدع ومتواضع ايوه والبنت الى يعرفها اطيب منه بى كتير جدا جنب ده كله قمر 14
فى مشهد اخر
البيت عند ممدوح طلعت خالتى تصحى حياه
خالتى : (بتزعرد) قومى يا عروسه كل ده نوم
حياه : (صحيت من النوم) صباح الخير يا ماما
خالتى : يله قومى النهارده حنتك يا عروسه
حياه : طيب قيمه
خالتى : بلاش كسل كلها شويه واصحابك يجو
قامت حياه من النوم وخالتى نزلت تحت وهى راح لى ابوها الاوضه خبطت ودخلت لقته لابس جلبيه بيتي
حياه : (بتتكلم مع ابوها بى حزر) هو حضرتك لسه مجهزتش
ممدوح : ادخلى واقفلى الباب وتعالى اقعدى جنبي
حياه : (قفلت الباب وراحت قعدت جنب ابوها وهى مهزوزه)
ممدوح : (فضل باصص فى وشها شويه) ليه يا بنتى عملتى كده
حياه : (بصه فى الارض و جوها كلام كتير وصراع انها تسكت او تتكلم مش عارفه بس قررت تتكلم) حضرتك السبب أطرتنا نعمل كده
ممدوح : يعنى الى انتى عملتيه مش ندمانه عليه
حياه : انا ندمانه على الفعل انى اتجوزت من وراك مش على الجواز من محمود حضرتك عارف يوم كتب الكتاب كونت لوحدى كان نفسى تبقى معايا وتفرح بيا ونعمل فرح كبير بس كول ما افتكر كده افتكر كمان الرفض وموقفك
ممدوح : انتى عارفه لما رفضت محمود وجالك بعده كزى واحد كونتى انتى بترفضى وانا بوافق على رفضك بدوان سبب عرفه ليه علشان انتى بنتى مكونتش متخيل انك تمشى وتسيبى البيت انا طول عمرى فى شغلى كونت بعمل انجازات كتيره بس انتى اعظم انجاز انا عملته بس ضاع من ايدى مش بسبك لا بى سببى انا وسبب تحكمى والأنانية بتعتي
خد بنته فى حضنه وهو عيط وهى كمان بس سكته وهى قامت تجهز وهو نزل لى ضيوفه وبداء الجزارين الدبح
المشهد الريسي
وصلت سندى بى العربيه بعد ما جهزت وخلتها تلم الشنطه بتعتها وانا الشنطه بتعتى كانت جهزه خدتها وطلعنا على الطريق ومحمد كان مستانى بعج البوابات وصلنا البلد وسندى بالنسبه ليها البلد دى حاجه غريبه عليها دخل بى العربيه ومحدش عرفنى خالص دخلت جوه السور كان مصطفى واقف مع الغفر
مصطفى : مش عايز حد يعوز حاجه الناس كلها تاكل الخير كتير والحمد…… ومش عايز ضرب نار فى ناس مهمه جيه من القاهره ومعاها حراسه مش عايز كلام
غفير : امرك يا بش مهندس
مشى الغفير
مصطفى : (شفني) على حمدله على السلامه
انا :…… يسلمك يا اخويه
مصطفى : فين عربيتك
انا : غيرتها
مصطفى : ماشى يا عم (بص على سندى وكلمنى بى صوت واطي) هى دي
انا : (بى صوت واطي) ايوه
مصطفى : (بى صوت واطى برضه) تستاهل
انا : تعالى يا سندى انتى مكسوفه
سندى : ايه لا عادي
انا : ده يا ستى مصطفى اخويا الكبير واعتبريه حماكى من دلوقتي
مصطفى : اهلا يا سندى نورتى الكفر
انا : ده بقى يا ستى كبير البيت الى كونت بحكى ليكى عليه بقولك ايه ماما فين
مصطفى : جوه البيت مع الستات
انا : طيب انا دخلها
خدت سندى ودخلت كانت مرتات اعمامى كلها قعدين معاها
انا : انا جيت
امى : (بى فرحه وقيمه تحضنى وانا فاتح دراعاتى لى حضن الام الحونه قامت بعدت دراعى وحضنت سندى ماشى يا اما) حبيبتى يا سندى عمله ايه
سندى : (خدت امى فى حضنها) وانتى اكتر يا ماما
امى : لو كونت وحشاكى كونتى سألتى عليا
سندى : و…. لو معايا رقم حضرتك كونت كلمتك
امى : طيب اطلبى الرقم من الحيوان
انا :طيب ايه اطلع فاصل انا وله ايه
امى : عايز ايه ياض
انا : اصلك خدتيها فى حضنك وانا لا مش انا ابنك برضه
امى : لا هى بنتى وانتا لا
انا : بقى كده
امى : ايوه كده
انا : طيب اشبعى بيها
طلعت الاوضه البس جلبيه فلاحى وجزمه ونزلت اول ما سندى شفتنى قعدت تدحك جامد
سندى : هههههههه انتا عامل فى نفسك كده ليه
امى : لزم يلبس كده زى باقى اهله
سندى : بس شكله غريب
انا : بس حلو
سندى : (بى كسوف الانها قاعده وسط ستات كتير) احلى واحد
امى : ماشى يا نحنوح انتا وهى اطلع بره اقف مع الرجاله وانتى يا جيهان اقعدى مع سندى لحد ما شوف الطباخين عمله ايه يله
قامت امى وانا طلعت بره وجيهان قعدت جنب سندي
جيهان : انتى بقى سندي
سندى : اه انا
جيهان : تصدقى غاده ليها حق تعتبرك بنتها
سندى : شكرا
جيهان : شكراً و….. انتى عسل
سماح : (مرات عمى عاصم) بس مش جميله قوى يعني
سندى : (اتصدمت من الكلمه وسكتت واتكسفت جامد)
جيهان : (قررت تدافع عن سندى تقدم السبت علشان تلقى الحد) لا يا مرات عمى دى قمر 14
دخلت امي
امى : تعالى يا سندى علشان الغدي
سندى : شكرا يا طنط انا اكلت فى السكه
امى : لا اكل الطريق ده اسمه اكل انا محضره ليكى السفره بتعتك لوحدك
سندى : طيب على مأكلش حاجه خالص وبعدين انا عمله رجيم
امى : لا على ها ياكل مع الرجاله وبعدين رجيم ايه انا عايزكى تطخنى كده تتملى علشان فستان فرحك (اول ما امى قالت كده قامت ساره بنت عمى مشيت وعنيها فى الارض) يله يا قمر
المشهد الريسي
محمود اخويه جيه من عند الحلاق ودخل كل الناس بتبارك وتسلم ودخل عليا خدته بالحضن
انا : الف مبروك يا عريس
محمود :….. يبارك فيك يا اخويا
انا : عايز بقى ايه تفرح النهارده علشان بعدين مفيش فرح تاني
محمود : ليه يا فقرى بس
اشرف : (دخل علينا ومعاه بنته الصغيره فيروز) بعد كده الحمل والعيال وقرفهم كخ يا فيروز عيب كده يا ماما عيب شوفت بقى العيال
محمود : بقولكم ايه انتو ناس كئيبة انا دخل البيت اغير
دخل محمود غير هدومه ونزل بعد الغده شغلنا الدى جى وكل الشباب بترقص عدى اليوم عادى جدا فهوش اى حاجه ودخلت جوه لقيت امى قاعده مع جيهان وسندى وكلهم هلكانين من اليوم قعدت جبن سندي
انا : ايه يا حبيبى عجبك اليوم
سندى : جدا يوم جميل
انا : (مسكت ايدها) لسه يوم فرحنا بقي
امى : سيب ايد البنت بدل ما اقوملك
انا : خلاص يا معلم سبتها
محمود : عبالك بقى يا على مش فاضل غيرك
انا : لا انا لسه بدرى قوي
امى : ليه يا اخويا نقصك ايه
سندى : لسه بدرى يا طنط لما نخلص تعليم الاول
انا : والقى عروسه
سندى : ايه ده انا اقتلك هنا
امى : سبيه سبية شكلى انا الى ها قتله مش انتي
انا : خلاص يا جماعه بهزر وبعدين دراسه ايه انا ها ناخد ايه من التعليم
سندى : (ضربتنى فى صدرى بى دلع ونامت فى حضني) ايوه كده اتعدل
امى : قومى يا بنت من حضنه وبطله محن
انا : قومى يا بنتى بدل ما امى تولع فينا يله اوصلك
امى : (بصت ليا بى خضه) انتا راجع القاهره تاني
انا : لا بس ها وصل سندى فندق القوات المسلحة
مصطفى : ليه يبنى بيته هنا
امى : لا يبيته فين انتا ومصطفى ومحمود تنامه فى الجنينه فى اوضه الكلب وهى تنام هنا
سندى : ليه يعنى يا طنط لا الفندق موجود
امى : بس يا بنت ودى تانى مره تقولى فيها يا طنط طول اليوم وانا سكته ليكى بى العافيه
جيهان : طيب ليه ينامه فى اوضه الكلب لما ينامه فى البرتشن الى بره اهو زى اوضه الكلب برضه
مصطفى : (مسك ايد جيهان) اهون عليكى انام بره
جيهان : لا يا حبيبى مقدرش
امى : خلصته محن وله لسه انا قولت كلمه خلاص مفيش فندق يعنى مفيش فندق
سندى : طيب انام انا فى البرتشن (هو عباره عن اوضه فى حمام وصاله ومطبخ امريكي)
انا : ماشى حلو
امى : طيب
دخلت سندى البرتشن وانا طلعت الاوضه انام انا واخواتى بس بعد شويه صحيت ورحت لى سندى وانا واقف على الباب سمعتها بتتكلم فى التلفون
سندى : يا حبيبى بقولك مسافره……. وانا كمان عايزه اشوفك…….. طبعا بعد ما اتجوز انتا ها تفضل حبيبي…….. انتا الى حبيبي
انا : (طبعا الكلام يفور الدم ازى سندى البنت الى حبتها وثقت فيها تطلع كده ازى قدرت تدحك عليا خبط عليها)
سندى : (قفلت المكلمه وقامت تفتح) ايه ده على ايه الى جابك
انا : (كونت عايز اضربها بالقلم بس تملكت اعصابى ودخلت الاوضه) جى اطمن عليكي
سندى : (بى ابتسامه) مجنون لو امك شافتنا ها تولع فيك
انا : مش مهم المهم انى هنا معاكي
دخلت قعدت على الكانبه وهى قعدت جنبى فى حضني
انا : بقولك ايه افتحى الثلاجه فيها عصير اعمل كوبيتين يله
سندى : (قامت ودخلت المطبخ)
انا : بقلك ايه انا هاعمل تلفون من عندك
سندى : اوكي
انا : ( فتحت تلفونها ولقيت اخر مكلمه مدتها 20 دقيقه متسجل الرقم بى ماى بروا اخوها باسم دخلت الرقم عندى على الترو كولر وطلع بى اسم باسم زعلت قوى من شكى فيها لى تانى مره قولت اعوضها رحت ليها المطبخ وهى واقفه قدام الرخامه وعطيانى ظهرها حضنتها) انا بحبك قوي
سندى : (لفت وبقى وشها فى وشي) وانا كمان
بوستها من بقها وهى اندمجت معايا فى احلى بوسه رومنسيه فوقنا منها على صوت انا عارفه كويس
امى : كونت عارفه
انا : (بعدت عن سندي) عارفه ايه يا حجه انتى فهمه غلط
امى : غلط ازى غلط انتا زانق البنت فى المطبخ وتقولى غلط انا صحيه ومتأكده انك ها تعمل كده
سندى : يا ماما افهمى بس
امى : افهم ايه انتى بدافعى عن الحيوان ده انا عارفه انك ملكيش زنب امشى يا كلب على اوضك يله
انا : ماشي
عديت من جنبها وضربتى على قفايه طلعت اجري
امى : وانتى بتعملى ايه تعالى هنا (خدت سندى من ايدها وقعده على الكانبه) بقولك ايه يا بنت الحلال انا عارف ابنى كويس عايزه تحكيلى كل حاجه بتحصل بنكم
سندى : محصلش حاجه بينى وبين علي
امى : يعنى ايه
سندى : يعنى دى اول مره يبوسنى او يحضني
امى : يعنى عمره ما لمسك غير النهارده
سندى : (حست بى احرج بس لزم تدافع عن نفسها لا امى تفهمها غلط) بصى يا طنط انا مش ها كذب عليكى على حاول معايا كذه مره بس كونت بصده وبديله على دماغه وده الى خلاه يطلبنى لى الجواز الانه عارف مش ها يعرف ياخد حاجه مينى غير بى الحلال بس
امى : (قاعده تسمع كلامها وهى مبتسمه انى عرفت اختار صح) انتى جدعه وبنت بى 100 راجل علشان كده انا حبه انك تقوليلى يا ماما
فى مشهد اخر
البيت عند عمى بهجت قاعد مع عنى عاصم
عاصم : زى ما بقولك كده انا مصادرى فى المحافظه باقولى انى النتيجه ظهرت بس لسه الظرف متفتحش بس قالى كمان وش كده حسان هو الى كسب
بهجت : (بى غضب) يعنى ايه وعلي
عاصم : مش ده الكلام الى انا قولته على عيل صغير ومش ها يعرف يعمل حاجه
بهجت : يعنى ايه
عاصم : ضاعت يا اخويه
المشهد الريسي
طلعت انام من ارهاق اليوم صحيت الصبح الساعه 1 الظهر لقيت امى قاعده مع عمتى شيماء
انا : صباح الخير
امى : صباح الخير يا منيل على عينك ايه الى عملته امبارح ده
انا : ده موضوع كبير جدا
امى : طيب ايه هو
انا : (حكيت لى امى الى سمعته والى عملته) بس حسيت انى عايز اعتذر ليه
امى : طيب ده كلام يابنى ازى ترمى ودنك وتتنصت عليها
انا : مش عارف يا ماما هى جت كده مكنش قصدى خالص
امى : طيب اديك عرفت واطمنت بس لا دلوقتى وله بعد الجواز تدور وره مراتك وأله الشك ده ها يبقى عامل زى السوس إلى بياكل فى حبكم وجوازكم وسعدتكم
انا : ماشى يا حجه منك نتعلم برضه
بعد شويه نزلت جيهان ومصطفى ومحمود وسندى طلعت وقعدنا نفطر مع بعض وكل واحد طلع يجهز شنطه لى السفر باليل علشان الفرح بكره فى القاهره بعد شويه عمى بهجت جيه مع أعمامى كلهم وعمى عاصم سخنهم عليا فا كله جى رافع سكينه علشان يدبح قعده فى المكتب مع امى ومصطفي
علاء : حرى ايه يا حجه انتى مش قولتى سيبت الموضوع لى على وهو يخلصه
امى : ايوه حصل
بهجت : وايه النتيجه بقى ادى الورق اتمضى وحسان كسب
مصطفى : (بى استغراب) وعرفت منين يا عمي
عاصم: ليا واحد فى المحافظه وهو الى قالي
امى : يعنى النتيجه مظهرتش علني
بهجت : ايوه بس قربت
امى : (بى تدحك) هههههههه
عاصم : (بى تهكم) بى تحكى على ايه يااااا حجه
امى : بضحك عليكم
بهجت : جرى ايه يا غاده احنا مضحكه وله ايه
امى : (بى ابتسامه) اولاً امسى الحجه غاده ثانين نادم على يا مصطفى نشوف رأيه
طلع مصطفى ليا وامى قاعده بصه لى الكل بى تحدى وابتسامه طلع مصطفى عندى الاوضه وحكلى الى بيحصل تحت ونزلت انا وهو دخلنا المكتب
انا : منورين يا عليه الصمدي
عاصم : (بى تهكم) بى نورك يا اخويا
انا : (باصص ليه ورافع حجبى ومبتسم قعدت) خير عايزنى فى ايه
بهجت : (بى لهجه هجوميه) عملت ايه فى موضوع الانتخابات
انا : يعمى فكك من موضوع الانتخابات ده دى قصه قديمه ومش مقامك
بهجت : انتا بتقول ايه مينفعش هيبه العيله كلها واقفه عليك وانتا تقولى فكك ازى انتا عيل لا يعتمد عليه نهائى وانا الى قولت انك كبير ونقدر نعتمد عليك طلعت عيل
انا : ( مش مهتم لى كلامه وساكت)
علاء : (بص لى برودى واستغرب رغم انه عارف انى بارد بس وره بردى مصيبه كبيره) طيب اهدى يا بهجت وسيب على يرد
انا : ارد اقول ايه عمى ونازل فيا تهزيق وانا مقدرش ارفع عينى فى عينه أبداً
علاء : طيب فهمنى انا بلاش عمك بهجت
انا : طيب افهمكم بس عمى بهجت يشرب العصير ويروق دمه بس ونتكلم
بهجت : مش شارب عصير وعايز اعرف انتا جايب البرود ده منين
انا : طيب يا عمى انا ها قولك جايب البرود ده منين انتو عرفته منين الموضوع ده
علاء : من عمك عاصم ليه واحد فى المحافظة
انا : طيب يا عمى علاء الواحد ده شاف الورق وله لا
عاصم : لا بس عارف النتيجه
انا : (طلعت الورق الى اخدتها من اسلام) طيب الراجل ده يا كذاب يا بشتغلك (اديت الورقه لى عمى بهجت) دى صوره من قرار المحافظ والتاريخ 2/12 يعنى من يوم اظن يا عمى كده ارتحت
سبتهم ومشيت وكلهم شكتين والورقه لفت عليهم كلهم
علاء : ازى يا عاصم
عاصم : (قاعد ساكت مش عارف يرد) مش عارف
بهجت : يبقى الراجل بتاعك اشتغالك يا سيادت اللواء
المشهد الريسي
طلعت الجنينه لقيت سندى قاعده مع جيهان
سندى : هى مين ساره دي
جيهان : انتى عرفتى الاسم ده منين
سندى : كونت قاعده امبارح واتكلمت مع بنت عمك ميار وحكت ليا عن ساره وعلي
جيهان : اقولك يا ستى ساره دى بنت عمنا وبتحب على جدا لى درجه متقدريش تتصوريها بس
انا : (دخلت عليهم وقطعت كلام جيهان) بس على اختار حبيبته خلاص
سندى : (ابتسمت بى كسوف وسكتت)
جيهان : ايه يا على كان فيه دوشه فى المكتب
انا: لا مفيش حاجه مهمه (بكلم سندي) بقولك ايه يا قمر ماما مش ها تخلينا نسافر غير لما نتغده الاول عايزك كده زى الشطره تدخلى معاها المطبخ وتتعليمى شويه
سندى : (بى استغراب) ادخل المطبخ
جيهان : ايه فيها ايه
سندى : انا مستحيل ادخل المطبخ
جيهان : اشمعنا ياختي
سندى : بصى يا جيهان انا عندى استعداد اخش المطبخ بس تحضره عربيه المطفى اخر مره دخلت المطبخ حرقته علشان كبايه نسكافيه علشان كده انا جبت بيلر
جيهان : هههههههه انتى عسل يا سندي
واحنا قعدين جيه محمود
محمود : انتا ايه يا اخي
انا : ايه
محمود : عملتها ازى دي
انا : عملت ايه يا بني
محمود : اعمامك قعدين جوه مع امك واخوك وسلخين عمك عاصم
انا : انا مالى عمك هو الى غشيم جى يلعب معايا انا
محمود : اموت واعرف عملتها ازي
دخل علينا محمد صحبى (ده مبقاش بيت ده بقى شارع كل الى معدى يدخل)
محمد : صباح الخير يا ولاد الصمدى الف مبروك يا عريس
سندى : ايه يا عم انتا هو انتا هنا وفى الكليه كمان اشوفك نفسى اروح فى حته انتا مش فيها
محمد : بصى شوفى حته وجه البرص ده مش فيها انا مش فيها
انا : وجه البرص يا شمام الكله
جت امى ومصطفي
محمد : صباح الخير يل خالى ام مصطفي
امى : (ديمن تحب تهزر مع محمد وعزيزى القارء لما اقولك غاده العدوى تحب تهزر يبقى تبحب تهزق وش) صباح الخير يا روح امك بتعمل ايه هنا ياض
محمد : جى اصبح عليكم واعرف ها تسفره امته علشان اجى معاكم
امى : ليه انتا ها تحضر الفرح
محمد : الى تشوفيه يا خالتي
امى : انا هاديهم امر متدخلش
محمد : خلاص ها دخل مع عمى منصور
امى : وانتا فاكر انى عمك منصور يعرف يدخل ازى كان هو نأب فى مجلس الشعب انا ابقى غاده العدوى اسأل ابوك وهو يقولك مين غاده العدوى يابن اختى (توضيح محمد يبقى ابن خالتى نهى وهى وامى توأم)
محمد : خلاص يا وحش انا اسف
امى : بقولك ايه ابقى فكر ابوك الواطى انى سنويه امك بعد يومين بدل ما ينسي
محمد : (بى ابتسامه حزن الان امه ماتت وهى بتولده ملحقش يقعد معاها والى ربته امى وانا وهو اخوات فى الرضاعه) ماشى يا خالتى وبعدين ابويا نسى مره واحده بس
امى : هى مره دى شويه
قعدنا ندحك شويه وارخم على محمد وهو يجى يرد عليا سندى ترخم عليه يجى يكلم سندى امى تضربه على دماغه قومنا اتغدينا كلنا مع بعض ومشى محمد يجيب ابوه واخته الكبيره واحنا ركبنا كلنا حتى اعمامى وطلعنا على الطريقه وصلنا القاهره باليل وكل واحد طلع على بيته ورحت اوصل سندي
انا : يا نهار اسود انا نسيت حاجه مهمه
سندى : ايه فى ايه
انا : تصدقى نسيت اشترى بدله
سندى : (بى ارتياح) يا شيخ اتنيل انا قولت نسيت حاجه مهمه
انا : لا طبعاً مش حاجه مهمه خالص بدله فرح اخويه وعادى مش مهم انتى عبيطه
سندى : يابنى البدله بتعتك انا جبتها وزمنها فى المطعم دلوقتي
انا : جبتيها امته
سندى : قبل ما نسافر اخترتها وخلتهم يظبته شويه حجات كده ويبعتوها على المطعم عندك
انا : مش عارف يا سندى من غيرك كونت عملت ايه
سندى : كونت حضرت فرح اخوك بى بدله اى كلام بس زوقى انا لا يعلى عليه
انا : طبعا يا قمر (وصلت تحت بيتها) انزلى يا بنت المقشفه يله
سندى : ماشى يا على سلام
نزلت سندى ودخلت العماره كان فى شب واقف عند الأسانسير التانى وهو واقفه طلبته التاني
شخص : انتى لو بتحبى العربيات احنا بنعرف نركب برضه
مبصتش عليه خالص ودخلت الأسانسير طلعت الدور بتعها لقته برضه طالع من الانسانسير
شخص : (راح نحيت الشقه الى جنبها) على العموم اديكى عرفتى السكه
دخلت الشقه ومدتش اهتمام ليه خالص
المشهد الريسي
وصلت البيت والكل كان نايم دخلت الاوضه بتعتى غيرت وطلعت كمانجه بتعتى انا اتعلمت العزف وانا صغير ولسه بعزف لما بحب افصل من التفكير وطلعت البلكونه وبدأت العزف لحد الفجر وقفت وبعد الفجر كملت ودخلت امى عليا
امى : ياه يا على وحشنى عزفك
انا : طيب تحبى اعزف ايه
امى : اى حاجه
انا : (قعدت اعزف لى امى وهى قاعده تبص عليا لحد ما خلصت) تحبى تسمعى حاجه تاني
امى : لا بلاش خليها بعدين نام علشان بكره يوم طويل
انا : تصبحى على خير يا ماما
دخلت انام شويه
مشهد من المستقل
انا راكب طياره ومسافر بره مصر وباصص من الشباك
انا : (سرحان وبكلم نفسي) ياه بقيت هربان شوف كل عزيز ليه يوم زل زمان كونت على الصمدى شاب مقبل على الحياه عندى كل حاجه امى واخوات وعيله وزوجه بتحبى هو انا عملت ايه علشان يحلصى كل ده انا عملت خير فى ناس كتير عشان يوم ما اعوزه ألقيه لكن دلوقتى بقيت لوحدى معيش حد صدق الى قال الدنيا ملهاش امان
يتبع…….